ดาวยั่วเช่นข้าจะหลอกล่อท่านเอง (พระเอกไอโบ้ ,ซึน-นางเอกสายแซ่บพริกร้อยเม็ด!) จบแล้ว

เรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น ดาวยั่วเช่นข้ายุค2022ที่ จู่ๆ ก็เข้ามาอยู่ในยุคจีนโบราณแถมยังหน้าตาเหมือนกับสตรีที่ไม่มีใครสนใจ 'หลี่ซู' พระชายาของท่านชินอ๋องเสี่ยวเฟิงที่นางนั้นได้เข้าไปช่วยเขาเอาไว้ในป่า 

ก่อนที่จะได้แต่งงานกับเขา งานแต่งในครั้งนี้จัดแบบเงียบมากไม่ใครรู้เลยก็ว่าได้ เวลาเจอหน้าของนางทีไรเขาจะเอ่ยกับนางแค่คำเดียวว่า "เมื่อไหร่เจ้าจะเขียนใบหย่าให้ข้าเสียที" ได้ เช่นนั้นดาวยั่วข้าคนนี้แหละจะทำให้อีตาชินอ๋องขี้เก็กปากร้ายสายซึนผู้นี้จะได้หอนเป็นเหมือนคนอื่นเขาเสียที คำว่าไอ้โบ้ไม่ไกลเกินจริง!

ตัวอย่างบางตอน

''บ้าเอ้ย! นอนไม่หลับเลยสักนิด''

ภาพสตรีที่ถือชุดชั้นในสีแดงในมือนั้นยังคงติดตาเขาอยู่ลบยังไงก็ลบไม่ออกเสียที! มันเป็นเรื่องปกติใจเย็นๆ ชินอ๋องเสี่ยวเฟิงเอ่ยบอกตัวเองภายในใจ แต่ไม่ทันไรไอ้ตรงนั้นของเขาก็ตื่นขึ้นมา

''บ้าจริง!'' ชายหนุ่มรีบถอดกางเกงออกแล้วทำการช่วยเหลือตัวเองพลางคิดภาพนางที่สวมชุดชั้นในสีแดง

''อ๊าาห์!!''

''ซี๊ด อ่าาห์''

.....

''อ๊าาาห์ จะเสร็จแล้ว!!''

ไม่คิดเลยว่าข้าจะต้องมาทำเช่นนี้เมื่อเห็นนางถือชุดชั้นใน! ข้าคงจะเป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ

- หอนางโลมหากว่าผู้ใดแต่งงานแล้ว มีกฎว่าไม่ให้เข้า แล้วมีอีกกฎก็คือต้องมีภรรยาและสามีแค่คนเดียวเท่านั้น แต่ถ้าหากว่าหย่าขาดกันแล้วก็ไม่ได้เป็นตราบาปอะไรสำหรับสตรี

พอตกกลางคืนชินอ๋องเสี่ยวเฟิงเลือกที่จะออกมารับลมเย็นๆ เพื่อไม่ให้จิตใจของเขานั้นฟุ้งซ่านอีกแล้วยามเมื่อนึกถึงสตรีไร้ยางอายเช่นนั้น

ระหว่างนั้นสายตาของเขาก็พบเข้ากับหลี่ซูที่กำลังยืนรับลมอยู่ริมระเบียง แต่ก็ไม่คิดว่าเขาออกมาจะเจอเข้ากับสตรีที่เขานั้นไม่อยากจะนึกถึงในยามนี้

แต่เมื่อลองสังเกตดีๆ เขาก็พบว่า วันนี้นางสวมชุดนอนบางเบาที่แปลกประหลาดยิ่งนัก เสื้อสายเดี่ยวบางที่รัดรูปเผยให้เห็นเนินอกที่ใหญ่ล้นทะลักออกมา กับกระโปรงบางๆ เช่นนั้นอีก

''นะ...นี่นางกำลังจะทำอะไร!''

ถึงแม้ว่าชายหนุ่มจะเอ่ยออกมาเช่นนี้แต่ก็ไม่มีท่าทีว่าจะหยุดมองเลยสักนิด

หลี่ซูรับรู้ได้ว่าถูกชินอ๋องเสี่ยวเฟิงจับจ้อง นางค่อยๆ ยกชายกระโปรงของตนเองให้สูงขึ้น เผยให้เห็นเรียวขาขาวนวลเนียนของนาง ชินอ๋องเสี่ยวเฟิงราวกับถูกดึงดูดสายตาโดยไม่รู้ตัว เขาจ้องมองนางอย่างไม่อาจละสายตาได้เลยแม้แต่น้อย

"อื้อออ วันนี้ยังไม่ได้บริหารนมเลย ไม่ได้การเสียแล้ว เดี๋ยวหย่อนยานไปจะเสียของเปล่าๆ!!"

หลี่ซูค่อยๆ ใช้มือเรียวงามบีบเคล้นคลึงยอดอกงามของตนเอง จนเนินอกของนางแทบจะล้นทะลักออกมานอกชุดที่บางเบาตัวนั้น

ก่อนเรียวขางามค่อยๆ ยกขึ้นเหยียบระเบียงแล้วก่อนจะเด้งเอวขึ้นลงเป็นจังหวะ

ชินอ๋องเสี่ยวเฟิงขมวดคิ้วมุ่น

นี่นางกำลังทำสิ่งใดกัน!?

.....

''อุ๊ย!! ท่านชินอ๋อง!!''

หญิงสาวแกล้งทำเป็นตกใจเมื่อได้พบเข้ากับชินอ๋องเสี่ยวเฟิงก่อนที่เขาจะค่อยๆ เดินมาหานางแล้วจ้องมองมาที่นางด้วยสายตาใคร่รู้

"เจ้าทําสิ่งใดอยู่ เหตุใดจึงต้องแอ่นเอวขึ้นลง แล้วจับ เอ่อ...จับ"

''อ่อ หม่อมฉันก็แค่บริหารหน้าอกเพคะ กลัวมันหย่อนยานน่ะเพคะจึงต้องดูแลเสียหน่อย อื้อออ อ่าาา!!"

''นะ...นี่! เจ้าเหตุใดต้องทำเสียงเช่นนี้ออกมาด้วย!'' ชินอ๋องเสี่ยวเฟิงเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าที่แดงก่ำจนนางนั้นสังเกตเห็น จึงได้เอ่ยล้อเขาต่อไป

''ก็มันเสี่ยวนิเพคะจึงเกิดเสียงเช่นนี้ออกมา'' หลี่ซูได้เอ่ยตอบคนตรงหน้าออกไปอย่างหน้าตาเฉยจนทำให้เขานั้นตกตะลึงกับคำพูดของนางที่ได้เอ่ยมันออกมา

''เจ้า! กล้าเอ่ยออกมาเช่นนี้ได้อย่างไรเป็นสตรีแท้ๆ''

''ก็มันจะห้ามได้ที่เล่าเพคะ'' หญิงสาวเอ่ยออกมาพร้อมกับขยับเด้งเอวงามให้ขึ้นลงอย่างถี่เร้าพร้อมกับส่งเสียงหวานครางกระเซ่า ชินอ๋องเสี่ยวเฟิงมองตามเอวงอนงามของนางที่เด้งขึ้นเด้งลงอย่างไม่ละสายตา

นางจึงได้เอ่ยแกล้งเขาต่อไป ''ท่านชินอ๋องมองมาที่หม่อมฉันเช่นนี้ หรือว่าอยากจะมาทำกับหม่อมฉันด้วยหรือไม่เพคะ''

ดวงตาคู่คมจ้องมองไปที่นางด้วยสายตาดุๆ ก่อนที่จะเดินออกไปทันที

หลังจากเขาออกไปแล้วหญิงสาวจึงได้หยุดออกกำลังกาย วันนี้นางออกแบบชุดสำหรับออกกำลังกายเลยว่าจะลองมาใส่ดูไม่คิดว่าจะออกกำลังกายอะไรเสียหน่อย แต่นางดันเหลือบไปเห็นเขาเข้าเลยตั้งใจว่าจะแกล้ง

ไม่คิดว่าเขานั้นจะเป็นคนแกล้งง่ายกับเรื่องเช่นนี้ก็อย่างว่าแหละนะยุคนี้สตรีไม่ค่อยใจกล้าเช่นนาง แต่ถ้าหากว่านางไม่กล้าเช่นนี้แล้วเมื่อไหร่นางจะได้กินเขากันล่ะสาว!

ทางด้านชินอ๋อง

หลังจากที่เขาเดินเข้ามาภายในห้องนอน เหตุใดใจของเขาช่วงนี้ถึงกับเต้นแรงเช่นนี้ ยามเห็นใบหน้าสตรีที่เขานั้นแสนจะรำคาญตา

''หรือว่าข้าเป็นโรคหัวใจกัน!''

ไม่ได้การเสียแล้วพรุ่งนี้ข้าจะต้องเรียกหมอหลวงมาตรวจอาการเสียหน่อย!

''ให้ตายสิ!''

-พระเอกสายซึน คลั่งรัก โบ้!

-นางเอกสวยแซ่บพริกร้อนเม็ด ??’

-รักโรแมนติก จีนโบราณ ติดเรทNc20+

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งในนิยาย ไปเผยแพร่ ไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้น โดยไม่ได้รับอนุญาตจาก เจ้าของผลงาน หากฝ่าฝืนมีโทษบัญญัติไว้สูงสุดตามกฎหมายพระราชบัญญัติ ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537

** ห้ามนำภาพปกไปใช้ทุกกรณี เพราะวาดเองค่ะ ถือว่าเตือนแล้วนะหากพบเจอจะดำเนินการตามกฎหมาย